Sunday, October 23, 2016

ပိဋကတ္ေတာ္

ပိဋကတ္ေတာ္သည္ ေထရဝါဒ၏ စံ

#ၾကားေနရပါေသးတယ္
*******************

ဘုရားေဟာပိဋကတ္ကိုစာေတြပါကြာ။
ငါတို႔ကကိုယ္ေတြ႔အက်င့္သိကြဆိုတဲ့အသံေတြပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ဘုရားေဟာပိဋကတ္ဆိုတာ
ဘုရား၊ရဟႏၱာတို႔ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔ေတြပါ။သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔ကိုမွတ္တမ္းတင္ထားတာ။
မိမိတို႔ကဘုရားရဟႏၱာတို႔ရဲ႕အက်င့္ကိုက်င့္မယ္ဆိုရင္သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္းနဲ႔တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးၾကည့္ရပါမယ္။

တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးမၾကည့္ဘဲငါတို႔ကိုယ္ေတြ႔ကအမွန္ဆိုတဲ့လူမ်ိဳးကေတာ့သူ႔အက်င့္ကသူထြင္တဲ့အက်င့္ပါ။

ဘုရား၊ရဟႏၱာတို႔ရဲ႕အက်င့္မဟုတ္ပါဘူး။

ကုိယ့္ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔မွန္မမွန္ကိုပိဋကတ္နဲ႔တိုက္စစ္တဲ့အခါမွားရင္ဘုရားရွင္ရဲ႕အက်င့္မဟုတ္ဆိုတာဆံုးျဖတ္ပါ။

ကိုယ္ေတြ႔ဆိုတာကတစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး
ေတြ႔မွာပဲ။ဒီေတာ့စံတစ္ခုရွိရမယ္။ဒါကေတာ့ပိဋကတ္ဟာစံပဲ။

လူတစ္ေယာက္ဆူးေလဘုရားကိုသြားတယ္။
လမ္းေပၚမွာကားေတြေတြ႔မယ္။လမ္းေဘးမွာ
အေဆာက္အံုေတြေတြ႔မယ္။ေဟာ္တယ္အၾကီးၾကီးေတြ႔မယ္။ၿပီးေတာ့ဘုရားေရာက္တယ္။တက္ဖူးတယ္။ျပန္လာတယ္။ငါဆူးေလဘုရားေရာက္ခဲ့ျပီကြလို႔လူေတြကိုေျပာတယ္။

သူေရာက္တယ္ဆိုတာကိုလူေတြက
ျပန္ေမးတယ္။သူေျပာတာေတြလြဲေနတာေတြ႔လာရတယ္။ဒီေတာ့မင္းေရာက္တာဆူးေလ
မဟုတ္ဘူးလို႔၀ို္င္းေျပာၾကတယ္။

သူကလည္းျငင္းတယ္။ငါကမၻာေအးဘုရားလမ္းအတိုင္းသြားတာေလဆိုၿပီးခံျငင္းတယ္။

ဟုတ္တယ္။သူသြားတာကမၻာေအးဘုရားလမ္းပဲ။လမ္းမွာကားေတြေတြ႔တာ၊အဆာက္အံုေတြေတြ႔တာ၊ေဟာ္တယ္ႀကီးေတြ႔တာမွန္တယ္။

ဒါေပမဲ့သူသြားတာေနတာကလမ္းေျပာင္းျပန္ၾကီး။သူေတြ႔တဲ့အေဆာက္အံုေတြကဆူးေလဘက္ကမဟုတ္ဘူး။သူေတြြ႔တဲ့ေဟာ္တယ္ကကုန္သည္
္ၾကီးမ်ားေဟာ္တယ္မဟုတ္ဘူး၊ဆီဒိုးနားေဟာ္တယ္ႀကီး။သူေရာက္တဲ့ဘုရားကကမၻာေအးဘုရားႀကီး။

ဒါကိုေျပာျပလို႔သူလက္မခံဘူး။ငါကကိုယ္ေတြ႔သြားခဲ့တာကြတဲ့။

အရင္ကသြားလို႔ေရာက္ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ေျမပံုကိုအားမကိုးပဲဒါေတြကစာရြက္ေပၚကဟာေတြျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး၊ျငင္းပယ္ေလရဲ႕။

ေျမပံုကုိအားမကိုးတဲ့ကိုယ္ေတြ႔အက်င့္ကအဲလိုလြဲပါတယ္။ေျမပံုမပါဘဲသြားနိဳင္တာဘုရားနဲ႔ပေစၥကဗုဒၶါပဲရွိတယ္။က်န္တာေတြကေတာ့ေျမပံုမပါရင္ေရာက္ကိုမေရာက္ဘူး။ေျမပံုကိုဖတ္တတ္ေအာင္အရင္သင္ယူ၊ၿပီးရင္ေတာ့သြားပါ။ဒါကိုဆိုရင္ေတာ့ဆူးေလဘုရားကိုမ်က္၀ါးထင္ထင္ဖူးရမွာေပါ့။

စာေပလြတ္လပ္ခြင့္အတန္သင့္ရလာေတာနဂိုကအဓမၼ၀ါဒဆံုျဖတ္ၿပီးသားေတြေခါင္းေထာင္လာပါတယ္။အဓမၼ၀ါဒလက္သစ္ေတြလည္းေတြ႔လာရပါတယ္။

သူတို႔အယူဆကိုမွန္မမွန္ပိဋကတ္ကထုတ္ၿပ၊ဒါမွမဟုတ္ဘယ္ဆရာေတာ္ၾကီးေဟာတာလည္းထုတ္ၿပ၊ဒါမွမဟုတ္သဘာ၀က်ေအာင္ထုတ္ၿပလို႔ေျပာျပန္ရင္လည္းဒါေတြကစာေတြပါ။ငါတို႔ကက်င့္လို႔သိတဲ့အက်င့္ကြဆိုၿပီးဘာမွဟုတ္တိပတ္တိဘုရားေဟာနဲ႔မရွင္းဘဲသူထင္ရာကိုပဲစြတ္ရြတ္ေျပာေတာ့ပါတယ္။

အဓမၼ၀ါဒီေတြဟာေခါင္းမာပါတယ္။

သူတို႔ေတြက"ဣဒေမ၀သစၥံ၊ေမာဃမညံ….ငါ့အယူဆသာအမွန္၊က်န္တာေတြအမွား"ဆိုတဲ့အယူဆရွိသူေတြပါ။

ဘယ္လိုပဲဘုရားေဟာၿပၿပလက္မခံပါဘူး။

အဲဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကိုရွင္းျပရတာဟာမ်က္မျမင္ကိုအျဖဴေရာင္အေၾကာင္းေျပာျပသလုိပါပဲ။

မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ကအျဖဴေရာင္ဆိုတာဘယ္လိုလဲလို႔ေမးတယ္။

အျဖဴေရာင္ဆိုတာဗ်ိဳင္းေတြလိုပဲလို႔ဥပမာေပးျပန္ေျဖတယ္။

ဗ်ဳိင္းဆိုတာဘယ္လိုလဲလို႔ထပ္ေမးေတာ့ေျဖတဲ့လူကဗိ်ဳင္းလည္ပင္းကံုစံမ်ိဳးလက္ကိုေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးလုပ္ျပီးမ်က္မျမင္ကို္္သူ႕လက္နဲ႔စမ္းၾကည့္ေစတယ္။

ဗ်ဳိင္းဆိုတာလည္တံေကာက္ေကာက္နဲ႔အေကာင္လိုေျပာခ်င္လို႔စမ္းခိုင္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။

မ်က္မျမင္ကစမ္းၾကည့္ျပီးေတာ့"ေၾသာ္..အျဖဴေရာင္ဆိုတာေကာက္ေကာက္ႀကီးပါလား"လို႔မွတ္ခ်က္ေပးတယ္။

မ်က္မျမင္ကိုအေရာင္အေၾကာင္းဘယ္လိုရွင္းျပလို႔ရပါ့မလဲ။

သူကိုယ္တိုင္မ်က္စိျမင္မွသာသိနိဳင္မွာျဖစ္တယ္။

ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားအဓမၼ၀ါဒေတြကိုေဆြးေႏြးျခင္း၊သင္ယူျခင္း၊ေရးသားျဖန္႔ျဖဴးျခင္းေတြမလုပ္ဖို႔ဥပေဒနဲ႔ကိုတားျမစ္ထားပါတယ္။

မိတ္ေဆြတို႔အေနနဲ႔အဓမၼ၀ါဒလို႔သံသယရွိရင္သူနဲ႔ေဆြးေႏြးေနမဲ့အစားသူ႔ကိုေမးပါ။ခင္ဗ်ားေျပာတာဘုရားေဟာလား၊ဘုရားေဟာဆုိသက္ေသထုတ္ျပ၊မျပပဲသူ႔ထင္ျမင္ယူဆခ်က္သာဆိုရင္ေတာ့ဘာလုပ္ၿပီးအခ်ိန္ကုန္ခံ၊အကုသိုလ္အျဖစ္ခံၿပီးေဆြးေႏြးေနေတာ့မွာလဲ။

သူ႔တရားပါလုိ႔ဆိုမွေတာ့သူထင္ရာေျပာေတာ့မွာေပါ့။တျခားသူေတြသူ႔ေနာက္ေယာင္ရမ္းပါသြားမဲ့အႏၱရာယ္ကကာ ကြယ္ခ်င္ရင္သူ႔ကိုဘုရားတရားေတာ္ဟုတ္မဟုတ္၊ဟုတ္ရင္သက္ေသျပခိုင္း၊အဲဒါကိုေမးျဖစ္ေအာင္ေမးပါ။

ေမးလုိ႔ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္မယ္၊သူ႔ကိုယ္ေတြ႔လို႔ေျပာေနမယ္။က်န္တာေတြကစာသိေတြပါလို႔ေျပာေနရင္ေတာ့ဆက္ေဆြးေႏြးစရာမလိုေတာ့ဘူး။ေဆြးေႏြးေနရင္သူ႔အယူဆကိုလူရာသြင္းရာေရာက္ေနအံုးမယ္။

ဘုရားတရားမဟုတ္၊သူ႔တရားပါလို႔ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနတာကိုမွသေဘာက်ၿပီးသူ႔ေနာက္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့"ကမၼႆကာ"ပဲ။

မ်က္မျမင္ကလည္း အျဖဴေရာင္ဆိုတာ ေကာက္ေကာက္ႀကီးလို႔ ေျပာတာ သူ႔ကိုယ္ေတြ႕ပါပဲ။

credit. photo
အရွင္ပညာသီရိ(ရမၼက်ြန္း)

ေထရဝါဒ အလင္းအိမ္မွ မ်ွေဝသည္။

No comments:

Post a Comment