တိပိဋက >>> သုတၱန္ပိဋက ခုဒၵကနိကာယ္ >>>
သုတၱနိပါက္ ပါဠိေတာ္ >>> (၄) အ႒ကဝဂ္ >>>
(၈) ပသူရသုတ္ >>>> ပါဠိေတာ္ >>>
ဣေဓဝ သုဒၶိ ဣတိ ဝါဒယႏၲိ [မူကြဲ-ဝိဒိယႏၲိ (သီ၊ ပီ)] နာေညသု ဓေမၼသု ဝိသုဒၶိမာဟု။
ယံ နိႆိတာ တတၳ သုဘံ ဝဒါနာ၊ ပေစၥကသေစၥသု ပုထူ နိဝိ႒ာ။
ေတ (သုတၱနိပါတ၊၄ဝ၈) ဝါဒကာမာ ပရိသံ ဝိဂယွ၊ ဗာလံ ဒဟႏၲီ မိထု အညမညံ။
ဝဒႏၲိ ေတ အညသိတာ ကေထာဇၨံ၊ ပသံသကာမာ ကုသလာ ဝဒါနာ။
ယုေတၱာ ကထာယံ ပရိသာယ မေဇၩ၊ ပသံသမိစၧံ ဝိနိဃာတိ ေဟာတိ။
အပါဟတသၼႎ ပန မကၤု ေဟာတိ၊ နိႏၵာယ ေသာ ကုပၸတိ ရႏၶေမသီ။
ယမႆ ဝါဒံ ပရိဟီနမာဟု၊ အပါဟတံ ပဥႇဝိမံသကာေသ။
ပရိေဒဝတိ ေသာစတိ ဟီနဝါေဒါ၊ ဥပစၥဂါ မႏၲိ အႏုတၳဳနာတိ။
ဧေတ ဝိဝါဒါ သမေဏသု ဇာတာ၊ ဧေတသု ဥဂၣါတိ နိဃာတိ ေဟာတိ။
ဧတမၸိ ဒိသြာ ဝိရေမ ကေထာဇၨံ၊ န ဟညဒတၳတၳိပသံသလာဘာ။
ပသံသိေတာ ဝါ ပန တတၳ ေဟာတိ၊ အကၡာယ ဝါဒံ ပရိသာယ မေဇၩ။
ေသာ ဟႆတီ ဥဏၰမတီ [မူကြဲ-ဥႏၷမတီ (?)] စ ေတန၊ ပပၸဳယ် တမတၳံ ယထာ မေနာ အဟု။
ယာ ဥဏၰတီ [မူကြဲ-ဥႏၷတီ (?)] သာႆ ဝိဃာတဘူမိ၊ မာနာတိမာနံ ဝဒေတ ပေနေသာ။
ဧတမၸိ ဒိသြာ န ဝိဝါဒေယထ၊ န ဟိ ေတန သုဒၶႎ ကုသလာ ဝဒႏၲိ။
သူေရာ ယထာ ရာဇခါဒါယ ပုေ႒ာ၊ အဘိဂဇၨေမတိ ပဋိသူရမိစၧံ။
ေယေနဝ ေသာ ေတန ပေလဟိ သူရ၊ ပုေဗၺဝ နတၳိ ယဒိဒံ ယုဓာယ။
ေယ (သုတၱနိပါတ၊၄ဝ၉) ဒိ႒ိမုဂၢယွ ဝိဝါဒယႏၲိ [မူကြဲ-ဝိဝါဒိယႏၲိ (သီ၊ ပီ)] ဣဒေမဝ သစၥႏၲိ စ ဝါဒယႏၲိ။
ေတ တြံ ဝဒႆူ န ဟိ ေတဓ အတၳိ၊ ဝါဒမွိ ဇာေတ ပဋိေသနိကတၱာ။
ဝိေသနိကတြာ ပန ေယ စရႏၲိ၊ ဒိ႒ီဟိ ဒိ႒ႎ အဝိ႐ုဇၩမာနာ။
ေတသု တြံ ကႎ လေဘေထာ ပသူရ၊ ေယသီဓ နတၳီ ပရမုဂၢဟီတံ။
အထ တြံ ပဝိတကၠမာဂမာ၊ မနသာ ဒိ႒ိဂတာနိ စိႏၲယေႏၲာ။
ေဓါေနန ယုဂံ သမာဂမာ၊ န ဟိ တြံ သကၡသိ သမၸယာတေဝတိ။
ပသူရသုတၱံ အ႒မံ နိ႒ိတံ။
.……………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………
တိပိဋက >>> သုတၱန္ပိဋက ခုဒၵကနိကာယ္ >>>
သုတၱနိပါက္ ပါဠိေတာ္ >>> (၄) အ႒ကဝဂ္ >>>
(၈) ပသူရသုတ္ >>>> ျမန္မာျပန္ >>>
(မိမိ)မွီခိုအားထားရာအယူကိုသာ အေကာင္းေျပာဆိုတတ္ၾကသည့္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ အသီးအျခားမွန္ကန္သည္ဟု ယူဆေသာ သႆတဒိ႒ိစသည္တို႔၌ သက္ဝင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ဤငါ့အယူ၌သာလွ်င္ စင္ၾကယ္မႈရွိ၏ဟု ေျပာ ဆိုၾကကုန္၏။ အျခားေသာ အယူဝါဒတို႔၌ ကားစင္ၾကယ္မႈရွိ၏ဟု မေျပာဆိုၾကကုန္။
ဝါဒၿပိဳင္လိုကုန္ေသာ ထိုသူတို႔သည္ ပရိသတ္ေဘာင္သို႔ သက္ဝင္ၾက၍ အခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လူ႕ဗာလဟု ႐ႈၾကည့္ၾကကုန္၏။ အျခား အယူဝါဒကိုမွီကုန္ေသာ ခ်ီးမြမ္းခံလိုေသာ ထိုသူတို႔သည္ (မိမိကိုယ္ကို မိမိ) ပညာ ရွိဟု ယူဆကုန္သည္ျဖစ္၍စကားႏိုင္ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္ဆိုရန္အားထုတ္သူသည္ ပရိသတ္အလယ္၌ ခ်ီးမြမ္းခံလိုသည္ျဖစ္၍ (သူတစ္ပါးတို႔ဝါဒကို) ၿဖဳိဖ်က္ေလ့ရွိ၏။သို႔ ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း (သင့္ စကားသည္ အနက္အဓိပၸါယ္မရွိဟု) အပယ္အဖ်က္ခံရသည္ရွိေသာ္ ထိုသူသည္ မ်က္ႏွာမသာမယာ ျဖစ္တတ္၏။ အျပစ္ရွာလ်က္ကဲ့ရဲ႕သည္ရွိေသာ္ အမ်က္ထြက္ တတ္၏။
ထိုသူ၏ အပယ္ဖ်က္ခံရေသာ ဝါဒကို ႐ံႈးေသာ ဝါဒဟူ၍ ျပႆနာကို ဆင္ျခင္ ဆံုးျဖတ္သူပညာရွိတို႔က ေျပာဆိုၾကေသာအခါ ဝါဒၿပဳိင္ပြဲ၌ ႐ံႈးသူသည္ ငိုေႂကြးျမည္ တမ္းရ၏။ စိုးရိမ္ပူေဆြးရ၏။ ငါ့ထက္ သာလြန္သြားၿပီဟု အဖန္ဖန္ ညည္းတြားရေလ၏။
ဤဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္ျငင္းခံုမႈတို႔သည္ ပရိဗိုဇ္ရဟန္းတို႔၌ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဝါဒၿပိဳင္ပဲြတို႔၌ (ႏိုင္ခဲ့ေသာ္) စိတ္ရႊင္လန္း ပြင့္လန္း၍ (႐ႈံးခဲ့ေသာ္) စိတ္ညႇဳိးႏြမ္း ပင္ပန္းမႈ ျဖစ္၏။ ဤအက်ဳိးအျပစ္ကို ျမင္၍ ဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္စကားႏိုင္ ေျပာဆိုမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ရာ၏။ (ဤဝါဒၿပိဳင္ဆိုင္ရာ၌) ခ်ီးက်ဴးခံရမႈကို ရသည္မွတစ္ပါး အျခားေသာ အက်ဳိးအာနိသင္မရွိသည္သာတည္း။
ယင္းသို႔ အက်ဳိးအာနိသင္မရွိေသာ္လည္း ပရိသတ္အလယ္၌ ဝါဒကို ေျပာျပလ်က္ ထိုအယူ၌ အခ်ီးမြမ္းခံရ၏။ ထိုသို႔ အခ်ီးမြမ္းခံရျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူသည္ ရႊင္လန္းလည္း ရႊင္လန္း၏။ တက္ႂကြလည္း တက္ႂကြ၏။ ထိုအခ်ီးမြမ္းခံရမႈ အက်ဳိးကို ရ၍ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ရေလ၏။
ယင္းတက္ႂကြမႈသည္ ထိုသူအား ဆင္းရဲပင္ပန္းေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ထိုသူသည္ လြန္လြန္ကဲကဲတက္ႂကြေသာ မာနစကားကို ေျပာဆိုတတ္၏။ ဤအျပစ္ကိုလည္း ျမင္၍ မျငင္းခံုရာ၊ အေၾကာင္းေသာ္ကား ထိုျငင္းခံုျခင္းျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု ပညာရွိတို႔ မဆိုၾကေသာေၾကာင့္ တည္း၊
မင္း၏ ရိကၡာျဖင့္ အသက္ေမြးသူ သူရဲေကာင္းသည္ ၿပဳိင္ဘက္သူရဲ ေကာင္းကို ့အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ ၾကံဳးဝါးလ်က္ သြားသကဲ့သို႔၊ သူရဲေကာင္း ‘ပသူရ’ ထိုသင္သည္ဝါဒၿပဳိင္ဘက္ရွိရာအရပ္သို႔သာ သြားေလေလာ့၊ (ငါ့မွာကား) သင္ႏွင့္ ၿပဳိင္ဆိုင္ စစ္ထိုးရန္ ကိေလသာဟူသမွ်သည္ ေဗာဓိပင္ရင္းဝယ္ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရရာ ေရွးအခါ ကပင္ မရွိခဲ့ေပ။
အၾကင္သူတို႔သည္ မိစၧာဒိ႒ိအယူကို ယူၾကကုန္လ်က္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏။ ဤငါ၏အယူသည္သာလွ်င္ မွန္၏ဟူ၍လည္း ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ (ပသူရ) ထိုမိစၧာ အယူရွိသူတို႔ကို သင္ေျပာဆိုေခ်၊ ဤေနရာ၌ ဝါဒၿပိဳင္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ သင္ႏွင့္ ၿပိဳင္ ဆိုင္စစ္ထိုးမႈ ျပဳမည့္သူတို႔မရွိကုန္သည္သာတည္း။
ပသူရ အၾကင္ရဟႏၲာတို႔သည္ကား (ကိေလသာ) စစ္သည္အေပါင္း ဖ်က္ ဆီးၾကၿပီးလွ်င္အယူဝါဒတစ္ခုႏွင့္အယူဝါဒတစ္ခုကို မဆန္႔က်င္ေစကုန္မူ၍ သြားလာ ေနထိုင္ၾကကုန္၏။ ဤေလာက၌ အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား (မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္မွ) တစ္ပါး စြဲလမ္းယူဆမႈ မရွိ၊ ထိုရဟႏၲာတို႔၌ သင္သည္အဘယ္မည္ေသာ ဝါဒ စစ္ထိုးမႈကို ရႏိုင္ပါမည္နည္း။
သို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ သင္သည္ (ႏိုင္ေကာင္းႏိုင္လိမ့္မည္ေလာဟု) ၾကံစည္ ေတြးေတာကာ လာခဲ့၏။ သင္သည္ စိတ္ျဖင့္ ဒိ႒ိအယူတို႔ကို ၾကံစည္ယူဆလ်က္ ကိေလသာကို ခါတြက္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္ႏွင့္ဝါဒယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ေရာက္လာဘိ၏။ ယင္းသို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ေရာက္လာေသာ္လည္း သင္သည္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္စြမ္းႏိုင္ လိမ့္မည္ မဟုတ္။
ရွစ္ခုေျမာက္ ပသူရသုတ္ ၿပီး၏။
ေမာင္သုခ >>>
မ်ွေဝသည္။
