ျမတ္ဗုဒၶေဟာျကား ဓမၼဝိနယတရားကို ရိုေသထိုက္ပါသေလာ…???
(၁)
ျမတ္ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ ေဟာျကားခဲ့သည့္
ဓမၼဝိနယကို ရိုေသထိုက္ပါသေလာ ဆိုသည့္
ေမးခြန္းသည္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အား ေမးျမန္းစရာမလိုသည့္
အေမးဟု ထင္မွတ္စရာရွိပါသည္။တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္မူ
ဤသို႔ မဟုတ္ပါ။
လက္ရွိ မ်က္ျမင္ထင္ရွား အျဖစ္အပ်က္မ်ားအရ
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို မဆိုထားဘိ
သကၤန္းဝတ္ ရဟန္းတို႔သည္ပင္ ဘုရားရွင္ေဟာျကားေတာ္မူခဲ႔ေသာ
ဓမၼ ဝိနယ မ်ားကို မေလးမခန္႔ မေလးမစား ျပဳမူျကသည္ကို
စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားစြါ ျမင္ေတြ႕ရေလ၏။
ဤကဲ႔သို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္သည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကပင္
ဘုရားရွင္၏ ဖြားဖက္ေတာ္ အရွင္ဆႏၷကိုယ္တိုင္ ျပဳမူခဲ႔ဖူးသျဖင့္
ဘုရားရွင္သည္ ဝိနည္းပညတ္ေတာ္မူခဲ႔ေသာေျကာင့္ အထူးအဆန္းေတာ့
မဟုတ္ပါေလ။
(ဝိနည္းပါဠိေတာ္>>>သုရာပါနဝဂ္ >>> (၄) အနာဒရိယ )
(၂)
သို႔ပါေသာ္လည္း သာသနာ႔ဝန္ထမ္း သကၤန္းဝတ္ ရဟန္းမ်ား
ကိုယ္တိုင္ကမွ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓမၼဝိနယ မ်ားကို မေလးမစား
ျပဳမူေနသည္မွာ သာသနာေတာ္အတြက္ အလြန္
အႏၱရာယ္ျကီးေသာ အေျကာင္းကိစၥဟု ျမင္မိေလ၏။
(အသားထဲေလာက္ထြက္ ဆိုသည္မွာ ဤသို႔ေသာ
အေျကာင္းကိစၥတို႔၌ ခိုင္းနိွဳင္းရန္ လြန္စြါ သင့္တင့္သည္။)
အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ အရိုးစည္းရိုး
မည္သို႔ပင္ ထိုးေစကာမူ ကိုယ္တိုင္က မေစာင့္ထိန္းပါပဲ
ေခါင္မိုးက မလံုေသာ မိုးဒဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ဆိုသည္မွာ
လူျကားေကာင္းရံု အရိုးစည္းရိုးထိုးရံုမ်ွျဖင့္ မလံုေလာက္ပါဟု
လက္ေတြ႔က်က် ရွဳျမင္ဖို႔ လိုအပ္၏။လူတင္ပါမွ ႏြားက်ားကိုက္ေသာ
ပံုပမာ မဟုတ္ေလေလာ …???ကိုယ္ေကာင္းလ်ွင္ ေခါင္းမေရြ႕ ဆိုသည္
မဟုတ္ပါေလာ …???
ထားေတာ့ အစြန္းေရာက္ မ်ိဳးညစ္တို႔ ကိစၥ။ပို႔စ္ လိုရင္းျဖစ္သည့္
ျမတ္ဗုဒၶေဟာျကား ဓမၼဝိနယ တရား ကို ရိုေသထိုက္ပါသေလာ…???
ဆိုသည္ကို ဆက္အံ႕ ။
(၃)
ဘုရားရွင္၏ဖြားဖက္ေတာ္ျဖစ္ေသာ အရွင္ ဆႏၷသည္
ရဟန္းနွင့္ မသင့္မတင့္ေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္၏။
ရဟန္းတို႔က " ငါ့ရွင္ ဆႏၷ ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႕။
ဒီအလုပ္ဟာမအပ္ဘူး "ဟု ေျပာျကေလ၏။
အရွင္ ဆႏၷသည္ ေဝဖန္ေထာက္ျပသူ
ရဟန္းတို႔အား မေလးစား အေရးမစိုက္ေသာအားျဖင့္
ဇြတ္တိုး၍ လုပ္၏။ထိုအေျကာင္းကို ဘုရားရွင္ျကားသိ၍
ဤသိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။
ဝိနည္းပါဠိေတာ္ >>> သုရာပါနဝဂ္ >>> (၄) အနာဒရိယ
ဝိနည္းလမ္းေျကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုေသာ ရဟန္းကိုျဖစ္ေစl
ဝိနယဓမၼ ကိုျဖစ္ေစ မရိုေသလ်ွင္ အနာဒရိယသုဒၶ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။
မရိုေသျခင္းကို ျပဳအံ့ l အားထုတ္ျခင္းကို (ပေယာဂ၌) ဒုကၠဋ္ ။
ျပဳျပီးသည္ရွိေသာ္ ပါစိတ္ အာပတ္သင့္၏။
သုတ္ အဘိဓမၼာလာ တရားေတာ္ျဖင့္ ရဟန္း၏
ဆိုဆံုးမျခင္းကို ျဖစ္ေစl ဝိနည္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း
သုတ္ အဘိဓမၼာလာ တရားေတာ္ျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း
လူ , သာမေဏ တို႕၏ ေျပာဆုိျခင္းကိုျဖစ္ေစ မရိုေသလ်ွင္
ဒုကၠဋ္ အာပတ္သင့္၏။
ပုဂၢလ ဓမၼကို မရိုေသျခင္းေျကာင့္ ပါစိတ္အာပါတ္သင့္၏။
ေျပာလာေသာ ရဟန္းကို အေရးမစိုက္ျခင္းသည္ ပုဂၢလကို
အေရးမစိုက္္ျခင္း သိကၡာပုဒ္ ေတာ္ကို အေရးမစိုက္ျခင္းသည္
ဓမၼ ဝိနယကို အေရးမစိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ထိုနွစ္မ်ိဳးတြင္ တမ်ိဳးမ်ိဳးကို
အေရးမစိုက္လ်ွင္ ပါစိတ္အာပါတ္သင့္ေလ၏။
(၄)
အရွင္ ဆႏၷသည္ ဘုရားရွင္၏ ဖြားဖက္ေတာ္ျဖစ္ေသာ္လည္း
ဓမၼဝိနယ ကို မရိုမေသျပဳျခင္းအား မည္သည့္နည္းနွင့္မ်ွ
ခြင့္ျပဳေတာ္ မမူေခ်။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ျကီး ကိုယ္တိုင္လည္း
ဓမၼကို အေလးအျမတ္ျပဳ၍ ဓမၼသည္ အျမတ္ဆံုး
ျဖစ္ေျကာင္း ေဟာျကားသည္ကို ေအာက္ပါ သုတၱန္တို႔၌
ထင္ရွားစြါ ေတြ႔ျမင္နိုင္ပါသည္။
တိပိဋက >>> သုတၱန္ပိဋက >>>
ဒီဃနိကာယ္ ပါထိကဝဂ္ >>> (၄) အဂၢညသုတ္ >>>
ဝါေသ႒ ဤသတၱေလာက၌ တရားသည္သာလွ်င္
ဤေလာက၌လည္းေကာင္း တစ္ပါးေသာ ေလာက၌လည္းေကာင္း
အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ (တရား၏) အျမတ္ဆံုးအျဖစ္ကို ဤဆိုအပ္ၿပီးေသာ
အေၾကာင္းျဖင့္လည္း သိအပ္၏။
အဂၢညသုတ္ ျမန္မာျပန္ အက်ယ္ဖတ္ရွဳရန္ လင့္ခ္ >>>
အဂၢၢညသုတ္ >>>
http://myanmarsutta.net/%e1%80%92%e1%80%ae%e1%80%83%e1%80%94%e1%80%ad%e1%80%80%e1%80%ac%e1%80%9a%e1%80%b9/%e1%80%92%e1%80%94-%e1%81%82%e1%81%87-%e1%80%a1%e1%80%82%e1%81%a2%e1%80%8a%e1%80%9e%e1%80%af%e1%80%90%e1%80%b9/
(၅)
ဘုရားရွင္သည္ ဓမၼဝိနယျဖစ္ေသာ တရား၏ ျမင့္ျမတ္ပံုအား
မိမိကိုယ္ကာယျကီးအား ဖူးေမ်ွာ္ျခင္းထက္ တရားကိုျမင္ေအာင္
အားထုတ္ျခင္းကသာ ျမတ္ေျကာင္းကို သံယုတၱနိကာယ္
ဝကၠလိသုတ္၌ ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္သားဖြယ္
ေဟာျကားခဲ႔ပါသည္။
"#တရားျမင္မွ_ဘုရားျမင္"
တိပိဋက >>>
သုတၱန္ပိဋက >>> သံယုတၱနိကာယ္ >>>
ခႏၶဝဂၢပါဠိေတာ္ >>> (၅) ဝကၠလိသုတ္ >>>
''အလံ၊ ဝကၠလိ၊ ကႎ ေတ ဣမိနာ ပူတိကာေယန ဒိေ႒န? ေယာ ေခါ၊ ဝကၠလိ၊ ဓမၼံ ပႆတိ ေသာ မံ ပႆတိ၊ ေယာ မံ ပႆတိ ေသာ ဓမၼံ ပႆတိ။ ဓမၼဥႇိ၊ ဝကၠလိ၊ ပႆေႏၲာ မံ ပႆတိ၊ မံ ပႆေႏၲာ ဓမၼံ ပႆတိ။
ဝကၠလိ မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤအပုပ္ေကာင္ကို သင္ ဖူးျမင္ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိမည္နည္း၊ ဝကၠလိတရားကို ျမင္ေသာ သူသည္ ငါဘုရားကို ျမင္သည္ မည္၏၊ ငါဘုရားကို ျမင္ေသာ သူသည္ တရားကိုျမင္သည္ မည္၏။ ဝကၠလိ မွန္၏၊ တရားကို ျမင္လွ်င္ ငါ့ကို ျမင္၏၊ ငါ့ကို ျမင္လွ်င္ တရားကို ျမင္၏။
(၆)
ထို႔ျပင္ ဘုရားရွင္သည္ အျမတ္တကာ့ အျမတ္ဆံုးတြင္ တရားသည္
အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေျကာင္းကိုလည္းေကာင္း အလွဴဒါန l အရသာ l ေမြ႕ေလ်ာ္မွဳ
အစရွိသည္တို႔တြင္လည္း တရားသည္သာ ျမတ္ပံုကိုလည္း
ဓမၼပဒ ပါဠိေတာ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာျကားခဲ႔ပါသည္။
တိပိဋက >>> သုတၱန္ပိဋက >>> ခုဒၵကနိကာယ္>>>
ဓမၼပဒ ပါဠိေတာ္ >>> (၂၄) တဏွာဝဂၢ >>>
သဗၺ ဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ l သဗၺ ရသံ ဓမၼရေသာ ဇိနာတိ l
သဗၺ ရတိ ံဓမၼ ရတိ ဇိနာတိ l တဏွကၡေယာ သဗၺ ဒုကၡံ ဇိနာတိ ။
တရားအလွဴသည္ အလွဴအားလံုးကို ေအာင္နိုင္၏။
တရား အရသာသည္ အရသာ အားလံုးကို ေအာင္နိုင္၏။
တရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း အားလံုးကို
ေအာင္နိုင္၏။ တဏွာကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္သည္
အလံုးစံုေသာ ဆင္းရဲကို ေအာင္နိုင္၏။
(၇)
ဤမ်ွေသာ ပိဋကတ္လာ ဓမၼ ဝိနယ တို႔ကို
ေထာက္ရွဳျခင္းျဖင့္ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သည္
ဓမၼကို မည္မ်ွ အေလးထားေျကာင္း ထင္ရွားေပျပီ။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အား
ျမတ္ဗုဒၶေဟာျကား ဓမၼဝိနယ တရား ကို ရိုေသထိုက္ပါသေလာ…???
ဟု အေမးရွိလာေလက ျမတ္ဗုဒၶေဟာျကား ဓမၼဝိနယ တရား ကို
အေလးအျမတ္ထား ရိုေသထိုက္ပါသည္ဟုသာ ေျဖရန္ရွိေပသည္။
လူပုဂၢိဳလ္ ဘာသာဝင္မ်ားကိုယ္တိုင္လည္း အေလးအျမတ္ထား
ရိုေသထိုက္ပါလ်ွင္ ဘုရားသားေတာ္ သကၤန္းဝတ္
သာသနာ့ ဝန္ထမ္း ရဟန္းမ်ားသည္ ပို၍ပင္ ရိုေသထိုက္
အေလးအျမတ္ျပဳထိုက္သည့္အျပင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓမၼ ဝိနယ တို႔အား
မေလးမစား အေလးမထား မျပဳမူ သင့္ပါေျကာင္း ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္
ဓမၼ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ သံဃာ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္မ်ားကို ရည္၍
ေရးသား လိုက္ရပါေတာ့သည္။
ေမာင္သုခ
(29-Aprial- 2017)
