" ဘုရားရွင္ရဲ႕အဆံုးအမဟုတ္မဟုတ္ ခြဲျခားနည္း "
__________________________________
တိပိဋက >>> သုတၱန္ပိဋက နိကာယ္ငါးရပ္ >>>
ဒီဃနိကာယ္ >>> မဟာဝဂ္ပါဠိေတာ္ >>>
(၃) မဟာပရိနိဗၺာန သုတ္ >>>
_______________________________
" မဟာပေဒသ ေလးပါး "
_____________________________
(၁)
အခါတပါးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုေဘာဂၿမိဳ႕ အာနႏၵေစတီ၌ ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအာနႏၵေစတီ၌ (ေနေတာ္မူစဥ္) ျမတ္စြာဘုရားသည္ ”ရဟန္းတို႔ မဟာပေဒသေလးပါးတို႔ကို ေဟာၾကားအံ့၊ ထိုမဟာပေဒသတရားကို နာကုန္ေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ေလာ့၊ ေဟာေပအံ့”ဟု ရဟန္းတို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ) ရဟန္းသည္ ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့-
”ငါ့သွ်င္တို႔ ငါသည္ ဤတရားကို ျမတ္စြာဘုရား မ်က္ေမွာက္ေတာ္မွ ၾကားနာခဲ့ရပါ၏၊ ခံယူခဲ့ရ ပါ၏၊ ဤကား တရားေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဝိနည္းေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဘုရားသွ်င့္ အဆံုးအမေတာ္ပါတည္း”ဟု (ေျပာဆိုျငားအံ့)။
ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္း၏ စကားကို လက္လည္း မခံအပ္ေသး၊ ပယ္လည္း မပယ္အပ္ေသး၊ လက္လည္းမခံ ပယ္လည္းမပယ္ေသးဘဲ ထို (ေျပာဆိုေသာ) ပုဒ္ဗ်ည္းတို႔ကို ေကာင္းစြာ မွတ္သား၍ သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္အပ္ကုန္၏၊ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏွီးေႏွာၾကည့္အပ္ကုန္၏။
(ဤသို႔) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း မသက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း မႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္မဟုတ္ေခ်၊ ဤရဟန္း၏ မွားယြင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားသာ ျဖစ္ေခ်သည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ (ဆံုးျဖတ္၍) ထိုစကားကို ပယ္ၾကေလ။
(သို႔မဟုတ္) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း သက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း ႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္ ျဖစ္ေပသည္၊ ဤရဟန္း၏ ေကာင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားလည္း ျဖစ္ေပသည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ေရွးဦးစြာ ဤမဟာပေဒသကို မွတ္ထားၾကကုန္ေလာ့။
(၂)
ရဟန္းတို႔ ထို႔ျပင္ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ) ရဟန္းသည္ ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့-
”ဤမည္ေသာ ေက်ာင္း၌ အႀကီးအမွဴးမေထရ္ႏွင့္ တကြေသာ သံဃာသည္ ေနလ်က္ ရွိ၏၊ ငါသည္ထိုသံဃာ၏ မ်က္ေမွာက္မွ ၾကားနာခဲ့ရပါ၏၊ သင္ယူခဲ့ရပါ၏၊ ဤကား တရားေတာ္ပါတည္း၊ ဤကားဝိနည္းေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဘုရားသွ်င့္ အဆံုးအမေတာ္ပါတည္း”ဟု (ေျပာဆို ျငားအံ့)။
ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္း၏ စကားကို လက္လည္း မခံအပ္ေသး၊ ပယ္လည္း မပယ္အပ္ေသး၊ လက္လည္း မခံ ပယ္လည္း မပယ္မူ၍ ထို (ေျပာဆိုေသာ) ပုဒ္ဗ်ည္းတို႔ကို ေကာင္းစြာ မွတ္သား၍ သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္အပ္ကုန္၏၊ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏွီးေႏွာၾကည့္အပ္ကုန္၏။
(ဤသို႔) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း မသက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း မႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္မဟုတ္ေခ်၊ ထိုသံဃာ၏မွားယြင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားသာ ျဖစ္ေခ်သည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ဤသို႔ (ဆံုးျဖတ္၍) ထိုစကားကို ပယ္ၾကေလ။
(သို႔မဟုတ္) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း သက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း ႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသံဃာ၏ ေကာင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားလည္း ျဖစ္ေပသည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ ဤမဟာပေဒသကို မွတ္ထားၾကကုန္ေလာ ့။
(၃)
ရဟန္းတို႔ ထို႔ျပင္ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ) ရဟန္းသည္ ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့-
”ဤမည္ေသာ ေက်ာင္း၌ အၾကားအျမင္မ်ားကုန္ေသာ ပါဠိေတာ္ကို ႏႈတ္ငံုေဆာင္ကုန္ေသာ တရားေတာ္ ဝိနည္းေတာ္ကို ေဆာင္ကုန္ေသာ ပါတိေမာက္ကို ေဆာင္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ မေထရ္ရဟန္းတို႔သည္ ေနလ်က္ရွိကုန္၏၊ ငါသည္ ထိုမေထရ္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္မွ ၾကားနာခဲ့ရပါ၏၊ ခံယူခဲ့ရပါ၏၊ ဤကား တရားေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဝိနည္းေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဘုရားသွ်င့္အဆံုးအမေတာ္ပါတည္း”ဟု (ေျပာဆိုျငားအံ့)။
ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္း၏ စကားကို လက္လည္း မခံအပ္ေသး။ပ။ ဝိနည္း၌လည္း မႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္မဟုတ္ေခ်၊ ထိုမေထရ္တို႔၏ မွားယြင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားသာ ျဖစ္ေခ်သည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ (ဆံုးျဖတ္၍) ထိုစကားကို ပယ္ၾကေလ။
(သို႔မဟုတ္) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္။ပ။ ထို (ပုဒ္ဗ်ည္း) တို႔သည္ ဝိနည္းေတာ္၌ လည္းႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္ျဖစ္ေပသည္၊ ထိုမေထရ္တို႔၏ ေကာင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားလည္း ျဖစ္ေပသည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ သံုးခုေျမာက္ေသာ ဤမဟာပေဒသကို မွတ္ထားၾကကုန္ေလာ ့။
(၄)
ရဟန္းတို႔ ထို႔ျပင္ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ (တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ) ရဟန္းသည္ ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့ –
”ဤမည္ေသာ ေက်ာင္း၌ အၾကားအျမင္မ်ားေသာ ပါဠိေတာ္ကို ႏႈတ္ငံုေဆာင္ေသာ တရားေတာ္ဝိနည္းေတာ္ကို ေဆာင္ေသာ ပါတိေမာက္ကို ေဆာင္ေသာ တစ္ဦးေသာ မေထရ္သည္ ေနလ်က္ရိွ၏၊ ငါသည္ ထိုမေထရ္၏ မ်က္ေမွာက္မွ ၾကားနာခဲ့ရပါ၏၊ ခံယူခဲ့ရပါ၏၊ ဤကား တရားေတာ္ပါတည္း၊ ့ဤကား ဝိနည္းေတာ္ပါတည္း၊ ဤကား ဘုရားသွ်င့္ အဆံုးအမေတာ္ပါတည္း”ဟု (ေျပာဆိုျငား အံ့)။
ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္း၏ စကားကို လက္လည္း မခံအပ္ေသး၊ ပယ္လည္း မပယ္အပ္ေသး၊ လက္လည္းမခံ ပယ္လည္းမပယ္မူ၍ ထို (ေျပာဆိုေသာ) ပုဒ္ဗ်ည္းတို႔ကို ေကာင္းစြာ မွတ္သား၍ သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္အပ္ကုန္၏၊ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္အပ္ကုန္၏။
(ဤသို႔) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း မသက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း မႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္မဟုတ္ေခ်၊ ထိုမေထရ္၏ မွားယြင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားသာ ျဖစ္ေခ်သည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ (ဆံုးျဖတ္၍) ထိုစကားကို ပယ္ၾကေလ။
(သို႔မဟုတ္) သုတ္တရားေတာ္၌ သြင္းၾကည့္လ်က္ ဝိနည္းေတာ္၌ ႏီွးေႏွာၾကည့္သည္ရွိေသာ္ ထို (ပုဒ္ ဗ်ည္း) တို႔သည္ သုတ္တရားေတာ္၌လည္း သက္ဝင္ကုန္ျငားအံ့၊ ဝိနည္းေတာ္၌လည္း ႏီွးေႏွာမိကုန္ျငားအံ့၊ (သို႔ျဖစ္လွ်င္) ”ဤစကားသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ စင္စစ္ ျဖစ္ေပသည္၊ ထိုမေထရ္၏ ေကာင္းစြာ သင္ယူထားေသာ စကားလည္း ျဖစ္ေပသည္”ဟု ဤအရာ၌ ဆံုးျဖတ္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ေလးခုေျမာက္ေသာ ဤမဟာပေဒသကို မွတ္ထားၾကကုန္ေလာ ့။ (၄)
ရဟန္းတို႔ ဤမဟာပေဒသ ေလးပါးတို႔ကို မွတ္ထားကုန္ေလာ့ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
credit - The Great Buddha
ေမာင္သုခ_မ်ွေဝသည္။
No comments:
Post a Comment